S.T.O.P. to praktyka, którą przygotował dla nas dr Elisha Goldstein. Uczy nas ona zatrzymywania się w codziennym pędzie i nawiązywania ze sobą kontaktu. Przerywa tryb automatycznego pilota. Uczy nas także rozpoznawać ten automat. Dzięki niej uczymy się siebie i tego co właściwie czujemy na danym moment. A to daje nam szansę podejmowania świadomych kroków w kolejnej chwili. Możemy wtedy zdecydować co robić – gnać dalej czy 5 minut odpocząć, zajeść głód czy wziąć do ust coś co odżywi to ciało, wyciszyć telefon i pobyć z bliskimi czy reagować na każdy dzwonek…
W oryginale praktyka wygląda tak:
S – STOP Zatrzymaj się na chwilę, przerwij na minutę wszystko co aktualnie robisz;
T – TERAZ ODDECH Weź świadomy oddech. Na wdechu powiedz w myślach „wdech”, na wydechu „wydech” – uświadamiaj sobie oddech w ciele;
O – OBSERWUJ Obserwuj to czego właśnie doświadczasz bez zmieniania tego. Zwróć uwagę na: doznania płynące z ciała, dźwięki, myśli, emocje i to jak ich doświadczasz w ciele;
P – PÓJDŹ DALEJ Kontynuuj to co robisz, jednak w sposób, który będzie Cię wspierał;
Ta praktyka może trwać chwilę, kilka chwil … po prostu tyle ile będziesz potrzebować. Zachęcam Was do niej jak również do pewnej modyfikacji tego ćwiczenia i sprawdzenia jakby to było zrobić je od czasu do czasu w nieco inny sposób:
S – STOP Zatrzymaj się na chwilę, przerwij na minutę wszystko co aktualnie robisz
T – TERAZ ODDECH Weź świadomy oddech. Na wdechu powiedz w myślach „wdech”, na wydechu „wydech” – uświadamiaj sobie oddech w ciele
O – OBSERWUJ I DOCEŃ Obserwuj to czego właśnie doświadczasz w ciele i w umyśle i doceń:
– to, że słyszysz
– to, że czujesz
– to, że widzisz
– to, że możesz smakować
– to, że oddychasz
– to, że chodzisz
– to, że kochasz i jesteś kochana/kochany
– to, że jesteś bezpieczna/bezpieczny
– to, że właśnie patrzysz na kogoś kto jest dla Ciebie ważny
– to, że … i tu możesz docenić/wyrazić wdzięczność za wszystko co właśnie w tej chwili Cię zachwyca i wydaje się oczywiste ale takim jednak nie jest 🙂
P – PÓJDŹ DALEJ Kontynuuj to co robisz, jednak w sposób, który będzie wspierał Ciebie i/lub innych
Dobrego praktykowania. A jak wiadomo „praktyka czyni mistrza” 🙂
Agnieszka 🙂