Mindful Eating for a Healthier Brain-Gut Connection

Mindful

Jennifer Wolkin

Ar­ty­kuł za­czy­na się stwier­dze­niem, że nasz mózg i na­sze „fla­ki” są w nie­ustan­nym dia­lo­gu, co wpły­wa za­rów­no na na­szą kon­dy­cję fi­zycz­ną jak i psy­chicz­ną. Au­tor­ka pi­sze o mi­kro­flo­rze bak­te­ryj­nej, o tym, że to co bie­rze­my do ust bez­po­śred­nio wpły­wa za­rów­no na mózg jak i układ po­kar­mo­wy. To z ko­lei wpły­wa na „dys­bio­zę” czy­li stan or­ga­ni­zmu, w któ­rym wy­stę­pu­ją za­bu­rze­nia w nor­mal­nej flo­rze bak­te­rii i grzy­bów, któ­re za­miesz­ku­ją je­li­ta. „Bez­myśl­ne spo­ży­wa­nie po­kar­mów” mo­że wy­wo­ły­wać spu­sto­sze­nie w na­szym or­ga­ni­zmie, pod­wyż­sza­jąc po­ziom hor­mo­nów stre­su i wy­wo­łu­jąc nie­wła­ści­we dzia­ła­nie ukła­du po­kar­mo­we­go – czy­li  tak­że mó­zgu.

Co in­ne­go je­że­li bę­dzie­my jeść UWAŻ­NIE. I tu po­ja­wia się 5 wska­zó­wek co ro­bić aby jeść uważ­niej – po to aby od­ży­wiać mózg i układ po­kar­mo­wy:

ZA­DA­WAJ PY­TA­NIA

• dla­cze­go TE­RAZ jem? – czy je­stem głod­na/y, czy mam za­chcian­kę czy jem z in­ne­go po­wo­du?
• co TE­RAZ jem – czy wy­bór te­go co jem bę­dzie wspie­rał w ja­kiś spo­sób mo­ją kon­dy­cję psy­cho­fi­zycz­ną czy mo­je cia­ło i umysł bę­dą ża­ło­wa­ły te­go wy­bo­ru?
• co jesz­cze ro­bię w trak­cie je­dze­nia – czy je­dząc czy­tam jed­no­cze­śnie ja­kiś ar­ty­kuł, oglą­dam te­le­wi­zję al­bo roz­ma­wiam?

I tu zda­nie: Daj so­bie po­zwo­le­nie na to aby tyl­ko i wy­łącz­nie jeść w da­nej chwi­li.

BĄDŹ WDZIĘCZ­NA/BĄDŹ WDZIĘCZ­NY

• nie­za­leż­nie od te­go co masz za­miar te­raz zjeść daj so­bie chwi­lę na po­czu­cie wdzięcz­no­ści za to, że mo­żesz to zjeść – po­dzię­kuj wszyst­kie­mu i wszyst­kim, dzię­ki któ­rym mo­żesz te­raz zjeść to co stoi przed To­bą

ŻUJ, A NA­STĘP­NIE ŻUJ PO­NOW­NIE

• dzię­ki te­mu po­ma­gasz  or­ga­ni­zmo­wi wchło­nąć jak naj­wię­cej skład­ni­ków od­żyw­czych z po­ży­wie­nia, krót­ko mó­wiąc mak­sy­mal­nie wy­ko­rzy­stu­jesz to co jesz

„OBIA­DUJ”

• po­zwa­laj so­bie czuć róż­ne aro­ma­ty, kon­sy­sten­cje, sma­ki te­go co jesz za­miast gry­zie­nia kęs po kę­sie i po pro­stu po­ły­ka­nia te­go to jesz

AN­GA­ŻUJ UWA­GĘ

• umysł nie­ustan­nie wę­dru­je – wy­ni­ka to z pro­ste­go fak­tu – by­cia czło­wie­kiem. W trak­cie je­dze­nia, gdy za­uwa­żysz ja­kąś umy­sło­wą „pa­pla­ni­nę”, we­wnętrz­ne ko­men­ta­rze spró­buj – bez osą­dza­nia- kie­ruj uwa­gę z po­wro­tem na do­świad­cze­nie ja­kim jest spo­ży­wa­nie po­kar­mu – na no­wo do­świad­cza­jąc je­dze­nia wszyst­ki­mi zmy­sła­mi.

tłum. Agniesz­ka Gu­zic­ka